GÜL OLAYIM
Yar giyinmiþ kuþanmýþ, güller kokar teninde
Dola kolun boynuma, çaðýnda yel olayým
Güneþ, ay nur saçýyor, yüzündeki beninde
Dola kolun boynuma, çaðýnda yel olayým
Ýpinden koptu gecem, günü sardý karanlýk
Zemheridir þansýma, ömür darmadaðýnýk
Yeþersin daðlar taþlar, güneþ doðsun bir anlýk
Dola kolun boynuma, baðýnda gül olayým
Kirpiklerime yaþlar, Derde hicran katarak
Bu hasretin üstüne, yorgan yastýk atarak
Geçip gitmesin günler, sana matem tutarak
Dola kolun boynuma, yaðýnda bal olayým
Gecem gündüzüm ayaz, esir oldum düþüme
Derdim yüzdü, bin oldu, taþ basarým döþüme
Sevdamý al koynuna, sen uykunda üþüme
Dola kolun boynuma, saðýnda kul olayým
Umut bile yeþerir, susuz kýraç toprakta
Kin nefret erir gider, sevgi açar yaprakta
Yýk dipsiz gururunu, Dost arama ýrakta
Dola kolun boynuma, daðýnda yol olayým
IÞIK hayaller yüklü, umudu saklar yaza
Efkâr rüzgârý eser, gönül dayanmaz naza
Devri âlem olmadan, aþkla varalým haz a
Dola kolun boynuma, aðýnda pul olayým
Azimet IÞIK 02.11.2009 Saat: 02,24 KUMBABA ÞÝLE ÝSTANBUL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.