Ýlkokulda beþin karesine derlerdi.. Ulaþmak için elliyi ikiye parçalardýn.. Bazýlarý beþle beþi tokuþturmayý severdi. Yirmibeþ çok yakýnýmýzdaydý hatta aramýzdaydý..
Yirmibeþ olma hayali kurulurdu o zamanlar Bir ispirtolu kalem ile baþlayan.. O kalemin suratta ufak dokunuþlarý.. Ýki üç tutam tüð sanýrdýk biz yirmibeþi
O zamanlar, toplanýr aðaçlara dalardýk.. Okuldan kaçýp kendimizi çime salardýk Derdi kederi yok edip hiçe sayardýk.. Nerden çýktýn þimdi sen yirmibeþ..
Yirmiden sonra uçar zaman dediler, sallamadýk Ne tenkitler patladý kulaðýmýzda , uslanmadýk Ne idealler durdu önümüze lütfedip yaslanmadýk Ah yirmibeþ senden önce biz hiç gerçeðe bu denli uyanmadýk...
Sosyal Medyada Paylaşın:
özün sırrı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.