ATATÜRK'E SESLENİŞ

ATATÜRK’E SESLENÝÞ

Nerdesin atam?
Bir görsen halimizi,
Riyakarlýk diz boyu.
Aydýnlýk günler bekliyorduk,
Karanlýk koyu.
Nerdesin atam, nerdesin?

Herkes senin adýný kullanýr oldu,
Vitrinler resimlerinle doldu.
Biz gördüðümüze inandýk,
Ýnandýk ama aldandýk,
Aldandýk atam.
Arka tarafta indirdiler resimlerini,
Rafa kaldýrdýlar ilkelerini,
Kime inanalým, kime güvenelim?
Kimdi senin gerçek dostlarýn,
Nasýl bilelim?
Söyle mavi gözlü þahan,
Sen cephelerde rafan,
Sen bayrak, sen vatan.
Nerdesin atam?

Sen ki, Cumhuriyeti kurdun,
Sen ki,
Düþmanýn önünde dað gibi durdun.
Vatan hür, bayrak hür dedin,
Haykýrdýn cihana.
Þimdi nerdesin.?
Býraktýðýn gibi deðiliz.
Bitmiyor yurdumuzda kargaþa,
Sözde kaldý Atatürkçülük,
Ýlerleyemedik bir arpa boyu,
Sýnýfta kaldýk atam.
Seksen beþinci yýlýndayýz Cumhuriyetin,
Dün neyse, bu gün de o.
Bir yanda kavgalar, öbür yanda yaðmalar.
Bir görsen...

Yaralýyýz atam, bitmiyor derdimiz,
Barýþa hasret kaldýk.
Bunaldýk, daraldýk.
“Yurtta sulh, cihanda sulh” demiþtin,
Gelecek için büyük ümitler beslemiþtin,
Sen, Türk ordusunun aziz komutaný,
Ayaða kaldýrmýþtýn bu cennet vataný.
“Kim bu cennet vatanýn uðruna olmaz ki feda” demiþti Akif.

Þimdi mumla arýyoruz o günleri.
Bildiðin gibi deðiliz, unuttuk dünleri.
Yaðmalýyoruz bu cennet vataný.
Her birimiz bir ucundan tutmuþuz,
Kimimiz yýkmaya çalýþýyor,
Kimimiz çalýp çýrpmaya,
Ne olacak halimiz?

Nasýl anlatayým atam,
Güzel haberler de yok deðil hani,
Hala dimdik ayakta Kocatepe,
Hala geçilmez Çanakkale.
Bir dönüm noktasýydý o gün.
Dile gelmiþti daðlar vecd ile,
O gün dayanmýþtý düþman kapýmýza,
O gün kurtuluþ mührü vuruldu alnýmýza.
Ülke hür, devlet hürdü.
O gün çektik bayraðý surlara ilelebet.
Yeniden doðdu koskoca bir millet.
Bu gün yine aðlýyoruz.
Yine kan kusuyor makineler,
Her gün þehit, her gün kan.
Nasýl dayanýr ki can?

Bir bilsen atam bir bilsen,
Düþman sinsi,
Savaþ yönsüz, terör dinsiz.
Arkadan vuruyor Mehmet’imi,
Arkadan vuruyor hain,
Bir avuç kansýz emiyor kanýmýzý,
Her gün yitiriyoruz bir yanýmýzý.
Analar aðlýyor, ocaklar sönüyor,
Bebekler yetim, babalar matemli.
Açmadan soluyor güllerimiz,
Heba oluyor gençlerimiz.
Kiminin eli yok, kiminin kolu,
Onlarla ayakta Anadolu.

Erken ayrýldýn aramýzdan,
Erken ayrýldýn atam.
Henüz bitmemiþti iþin,
Doðu topraklarý oturmamýþtý yerli yerine,
Bundandýr kavganýn bitmeyiþi,
Bundandýr iþlerin çarpýk gidiþi,
Bir görsen halimizi, bir görsen.
Hazýra konduk.
Atýyoruz bol keseden.

Hepimiz Atatürkçüyüz,
Hepimiz vatansever.
Yalan atam, yalan,
Sen bize bayraðý göklerde emanet ettin,
Biz bu gün yerlere düþürdük.
Adýna Atatürkçülük dedik.
Utanmadýk, sýkýlmadýk.
Sahnede ayrý, kuliste farklý konuþtuk,
Uyanýk sandýk kendimizi,
Zaafa düþtük,
Ýyi ki sevenlerin var,
Ýyi ki atam.

Bakma ahkam kestiðimize,
Her fýrsatta yalan söyledik,
Ýþimize nasýl gelirse öyle.
Yazýk ettik ülkemize,
Yazýk ettik kendimize.
Çok doluyum.
Yaðmur yüklü bulutlar gibi,
Bakma nerdesin dediðime,
Biliyorum bizimlesin aramýzdasýn.
Minnettarýz sana,
Minnettarýz atam!

Bir güzel ülke býraktýn,
Minarelerinde ezan okunan,
Þüheda kanýndan bayrak dokunan,
Emanetin emanetimizdir.
Huzur içinde yat.
Sahip çýkacaðýz Cumhuriyete.
Ýlkelerinle yaþayacaðýz,
Bu ülke bizim, bu sevda bizim.
Bizim olacak sonsuza dek,
Yýlmayacaðýz, korkmayacaðýz,
Biz Türk oðlu Türkleriz.
Þanýmýz dünyaya deðer,
Geçmiþ de böyle, gelecek de,
Her zaman her yerde.
Baþýmýz dik, alnýmýz açýk,
Yine yükseklerde taþýyacaðýz bayraðýmýzý,
Baþýmýzýn üstünde.
Yücelerde, en yücelerde,
Senin býraktýðýn yerde atam,
Senin býraktýðýn yerde.

Rabia Barýþ


Sosyal Medyada Paylaşın: