Sensiz yaþamayý öðreniyor gibiyim; Sabahlarý çay demlemeyi, Duþtan sonra sen kokmayý, Hem aðlayýp hem gülmeyi, Baþarýyor gibiyim.
Kýzdýðýn hiçbir þeyi yapmýyorum; Arkadaþlarýma borç vermiyorum bile Sana beni ödünç verdiðimden beri. Benliðimi kaybetmiþ gibiyim
Ne ara kördüðüm oldu ki bu yollar Ne zaman çýktý ki bu çýkmaz sokaklar Her kavþak senin mahallene kavuþuyor Neden her kaldýrým da ayak izlerin var. Seni yollarda arýyor gibiyim.
Ekmek kýrýntýsý misali pencere önü Havada taklacý güvercinler arasýnda Bulutlarý delip geçen karaltý içinde En kumrucuk halinle seni bekliyor gibiyim
Bakýþlarýnda bir sihir vardý Allah’ýn yasakladýðý lanetli büyü Gözlerinde büyük okyanus resmi Tekrar kaybolup boðulmayý özlüyor gibiyim...
Sosyal Medyada Paylaşın:
mehmetustas Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.