Kulaktan izinsiz kalbe iner Sinir sisteminden baðýmsýz acýtýr Yüz kaslarý kendiliðinden deðiþir Ten, sarýya býrakýr rengini gizliden Gözler aðýrlaþýr, damlalar süzülür, uzar yanaklardan Boðazdaki kuruluðu ýslatýr yutkunmalar Parmaklar titrer, algý sabitlenir bir yere Bir yere çömelmek ister beden Ýki el arasýna sýkýþmak ister baþý Þimdi sýra hüzündedir yoðun ve keskin Su gibi yayýlýr asit gibi Yakar yolunu, daðlanýr yürek Hüznün atýþlarý çarpar, jilet kesiðine tuz çarpar gibi Bütün ýstýrap o küçücük yere doluþur Zemini aþýndýrýr, sýyýrýr yürek duvarlarýný, Umudun kaçmasýna engel olmak ne mümkün Dönüp yoklar içini bir daha Mutluluk adýna özenle biriktirilenler de kaçmýþ Saçlar týrmýklanýr sonra Bir yerlere düþer yumruklar birkaç defa Hafif bir rüzgar gözlerdeki ýslaklýðý üþütür Bir yere odaklanýr bakýþlar Daldýðý yerden bir yol bulur hayaller Geçmiþten bir slayt geçer Ýstenmeden bir gülümse belirsizleþir dudaklarýnda Slayt bitmiþtir Þimdi alýþmaya alýþma anýdýr Alýþma vaktine aday Geçmiþe gömülünceye kadar acý
Sevda bitiþ ayrýlýk Veda gidiþ yalnýzlýk
Z.Abidin TOPRAK Sosyal Medyada Paylaşın:
dikey Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.