Kalabalýðýn ortasýnda Gözlerimiz birbirine kenetlendiðinde Hangi duayý ettinde Sevdayý çaðýrdýn yüreðimize Ufuk çizgisini göremeden daha Onca çile yumaðýný ördünde Gecenin ruhuna akýttýn gözyaþlarýmýzý Mahkum ettin bizi bize Küskün yüreðimizi astýn daraðacýna...
Bir yanýmýz bahar bahçesiyken Bir yanýmýz yaprak döker Hazindir haziranda bu sevda Sislidir gözler, isyankardýr dudaklar Bu kentte ne zaman yaðacak yaðmur Böylesine yüklüyken bulutlar Doðar mý Güneþ, umutsuz sabahlar...
Iki ucu keskin, iki ucuda uçurum Hep mi böyle yalan söyler Yürekler rotasýný þaþýrýr Bir tek söze gelir, yenik düþer Kapýlar ardýna kadar kapanýr Yargýsýz infaz Bir fýrtýnada tüm aþk gemilerini batýrýr...
Boðaz mütedil, dalgalý Suskun içimizdeki kelebekler Çýrpmýyorlar artýk kanatlarýný Daha bir araya gelmez bu sevdanýn yakasý Yeminimizi bozduk Duygular mesafe tanýmaz dedik ama... Ama yorulduk Hayatýn acýmasýz çarkýnda Boþuna dönüp durduk...
Yani hiç sevmedik Yani hiç gelmedin Yani hiç gitmedin Yani hiç tanýmadýk birbirimizi Her ne kadar bu can bu tende iþkencede olsada...
sevay Sosyal Medyada Paylaşın:
Sevay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.