Bu Şehir(Son Mektup)

Bu þehir var ya
Ah! bu koca þehir
Adýmý anmadan,
Veda etmeden,
Çekip gittiðin bu þehir
Þimdi sensiz ve sessiz
Yýkýlasý bu þehir
Beni boðan, viran þehir…

Biliyorum artýk,
Bu sokaklar dar gelecek
Boðacak beni kaldýrýmlar
Ve ben kendimi
En kuytu köþelerde bulacaðým
Kalabalýklardan kaçacaðým
Ýzbe sokaklarda
Tek baþýma dolaþacaðým
Belki bir viranede
Ya da salaþ bir kahvede
En ücra masa da
Kâsif duman altýn da
Sigaramla, nargilemle
Haþýr-neþir olacaðým
Üflediðim dumanda boðulacaðým
Geçmiþi anacaðým
Geleceðe yanacaðým
Anýlarda kaybolacaðým
Dalacak gözlerim ta uzaklara
Yine gözlerin düþecek aklýma
Yeniden vurulacaðým
Kendimi sende bulacaðým
Aslýnda hiç olamadýðým kadar
Sen de olacaðým
Beni düþündüðünü sanýp
Öyle avunacaðým...

Gün gelecek
Çekilmez olacak bu þehir
Aðýr gelecek
Dostlarýmýn selamý bile
Kendimi daðlara vuracaðým
Mor sümbüllere
Nergislere bakacaðým sen diye
Biraz mahzun,biraz boynu bükük
Ama sen hiç bilmeyeceksin

Gökyüzünü seyredeceðim
Bulutsuz geceler de
Sen sayacaðým,
En parlaðýný, en uzaðýný
Ve bir of çekeceðim
En haþmetlisinden
Daðlar inleyecek
Bir sen duymayacaksýn

Ve sen geleceksin yeniden

Mutlaka yolun geçecek bu þehirden
Unutmadýysan adýmý, beni anarsan
Belki soracaksýn eski dostlardan
‘’Alýp baþýný gitti’’ diyecekler
Bilmeyecekler,
Sen hiç bilmeyeceksin
Son gördükleri yeri söyleyecekler
Boyun bükecekler, üzülecekler…
Biliyorum aðlayacaksýn
Ýki damla gözyaþý süzülecek
Bir sessiz çýðlýk olacak
Bir tufan kopacak içimde
Hissedeceðim yüreðimde
Kurþun yarasýna denk
Yeniden vurulacaðým

Sen; düþlerimin katili
Sen; adresi meçhul sevgili
Bu son mektubum olacak
Hiç okuyamayacaksýn
Hiç kimse okuyamayacak
Çünkü üzerinde pul olmayacak
Bende kalacak
Bir ben okuyacaðým ara sýra
Merhemdir diye gönül yarasýna
Her seferinde yeniden vurulacaðým
Çaresizce susacaðým
Ve sen hiç bilmeyeceksin

04.11.1989







Sosyal Medyada Paylaşın: