SİVASIM
Pir sultan abdaldan ozan Veysel den
Sivaslý m konuþur hem dilden telden
Havasýyla suyu serttir ezelden
Yiðitleri çok mert olur sývasýn
Sivas ý söz ile anlatmak çok zor
medeniyetlere ýþýk olmuþ gör
Veysel’i sorarsan gözleri de kör
Ozanlarý boldur gardaþ Sivasýn
Topraðý fýþkýrýr þair ozanla
karalayýp katlettiler düzenle
Evleri örtülür aðaç hezenle
Hezeni sor desin sana Sivasýn
Gelini kýzlarý edepli uslu
Yaðýz delikanlý olur namuslu
Çifte minaresi kalesi süslü
Hele sor anlatsýn sözü Sivasýn
Gard aþ diye baþlar kelamý söze
Suyun çýktýðý yere diyorlar göze
Sivas ý anlatmak çok zordur size
Ýçinde yaþamak güldür Sivasýn
Ýnsaný yurdumun dört bir yanýnda
Yiðitlikle mertlik vardýr geninde
Adamda kesseler onun önünde
Ser verir sýr vermez caným Sivasýn
Kazalarýn saysam adlarý güzel
Haritada yeri insaný özel
Yýlda bir olsa da Sivas a da gel
Ekmeðiyle suyu tatlý Sivasýn
Bozbayýr’ým anlat ama bitmez ki
Sivas ýn hasreti serden gitmez ki
Yazsan mürekkebim ona yetmez ki
Her þeyi bir baþka caným Sivasýn
Halife Bozbayýr
Sosyal Medyada Paylaşın:
Halife Bozbayır Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.