Eðer söyleseydim sana zamansýz; dostunu namert bildiðim, Gözlerim þahit oldu deseydim gafilliðine serserinin! Gözlerindeki kuþku öldürürdü beni çünkü en yakýnýmdýn benim.
Hiçbir tecrübe; kendin ikna olduðun kadar ruhuna kazýnýr deðildir. Ne kulak yeterince duyar anlatýlaný nede kalp kabullenir çabucak gerçeði. Sýrat köprüsü ateþi gibidir gerçekliðin o yakýcý nefesi.
Dün benim durduðum yerden bak þimdi hýyanetin rengine. Kötülükte iyilikte birbirini çeker dengi dengine. Alýþtýrma bedduaya isyana o güzel yüreðini. Býrak; elbet kötü, bulur cezasýný bu hayat içerisinde.
ALEV YAVUZ 07/11/2009
Sosyal Medyada Paylaşın:
hayatgülbahçesi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.