HEPSİ BU...

gözlerimin pýnarlarýna
ittim çaresizliði
aktý
karýþtý
çorak topraðýn
sonsuzluðuna
zehir gibi iþlediðin
damarlarýmý
yýkadým
göz yaþlarýmla

nefesim son kez
söyledi ismini
harf harf daðýldý
maviliklerin
uçsuzluðuna
katran gibi kapladýðýn
yüreðimi
akladým
yokluðunla

býrakýp seni
yaradan ýn insafýna
döndüm arkamý
varlýðýnla
yok ettiðin
zamanlarýma

yürüdüm
gidiþinle aydýnlanan
yarýnlarýma
benim olan
hayatýn kollarýna

yolun açýk ola…..

Eser Aslanlý
izmir
Sosyal Medyada Paylaşın: