Bu kent durmadan
Öldürüyor insaný
Aþkýn lekelenmeye tahammülü
Issýz kasabalarýn hükmü
Benimse güçüm kalmadý
Neden þimdi uçurtma telaþýnda gözlerim
Özlemlerin eþiðinde terlerken ellerim
Katlanamazken gidiþlere
Ve giderken yine bilinmezlere
Tuhaf Bir mahluk büyütüyorum göðsümde
Hasretleri kafamda eze eze
Bu kent durmadan
Öldürüyor insaný
Sokak ortasýnda çarpýþýyor binlerce müfreze
Aþýklarý kurþunlara dize dize
29 harf bir kurþun kalemle
Aðaçlarýn dallarýndan sarkarken ölüm
Aþkýn hüznüyle dolarken gözüm
Firarlara dönüp bakmaz yüzüm