Affet

Kovulduðum anda gidemedim, affet
Ýçimden saydým geriye doðru, kurtaramadým geçmiþi, yardým et
Elimden kaydý gitti, vuruldum, vuruldukça dirildim her mýsrada
Gitme demiþtim, gidersen þiir olursun demiþtim, þimdi diziliyorsun
Bazendir hasret dikilir baþýma, indirebilirsen indir, kovarsýn gitmez
Sevdalanýr þaraplar, biraz gözyaþý kokar yaðmurlar, sabret…

Kýrýk düþlerimi demliyorum her sabah, tavþan kaný hasret
Çiçekler filizlendikçe sen geliyorsun hatýrýma
Kanýma giriyor yokluðun, sarhoþ aksi lanet bir adam oluyorum
Ateþler yanýyor yýldýzlarýn kamp yerinde, orta yerine çadýr kurmuþ yokluðun
Deniz oluyorsun, sahil olmak istiyorum, dalgalandýkça saçlarýn

Kabahatlerin en büyüðüne sarýlýyorum, gitme diyemiyorum
Boþ vermiþliðin mihenk taþý oluyorum, sabret diyorum sabret
Kovulduðum yerdeyim, dön gel, yardým et,
Hiçbir þey demiyorum beni affet…

Korkak atýlan adýmlar kaldý senden geriye
Þehir sana benzedikçe, kendime kýzýyorum
Seni bu kadar tez kaybetmemeliydim
Hükümsüzdür ilanlarý verdim,
Künyende benim aþkýmý taþýyorsun
Baþkasýna, yan bile bakamazsýn…

Ayaðýný denk al, seni seviyorum...

Osman Coþkun


Sosyal Medyada Paylaşın: