BEN KÖYÜMÜ ÖZLEMİŞİM.

Yanar içimde hep aþkýn.
Görmeyeli seni olmuþum þaþkýn.
Kolumuz kýrýk,bedenimiz düþkün.
Ben köyümü özlemiþim.

Harman yerine harmanlarý yayýlýrdý
Çifter çifter týðlar savrulurdu.
Ezan ile beþ vakit namaza çaðrýlýrdýk.
Ben köyümü özlemiþim.

Aðasý baþka,beyi baþkaydý.
Pýnarý baþka,suyu baþkaydý.
Semaverde piþen çayý baþkaydý.
Ben köyümü özlemiþim.

Heftrenk de ne çok yüzerdik.
Yarýþ yapar, karþýya geçerdik.
Simo’nun düzünde yemlik yerdik.
Ben köyümü özlemiþim.

Komþu köyümüzdü Hamzaþeyið.
Deðirmene varýrp un çekerdik.
Murat yol vermeyince bize.
Karaaðýl üzerinden Bulanýk’a giderdik.
.

Adam gibi adamlar vardý orda.
Þimdi çoðu gurbet elde darda.
Koyun kuzu meleþiyor daðda.
Ben köyümü özlemiþim.

Kirvelerden sitil sitil süt gelirdi.
Harman vakti yüzler hep gülerdi.
Zekat anýnda fakire verilirdi.
Ben köyümü özlemiþim.
.
Kýný bozuk,çelik çomak çok oynardýk.
Pampara suyun da arpa, buðda yýkardýk.
Yaz gelince römorkun üzerinde yatardýk
Ben köyümü özlemiþim.

Bereketli,verimli çiftlikleri vardý.
Türk’ü, Kürdü, Lazý bir ayardý.
Ýnsanlarý birbirini sever sayardý.
Ben köyümü özlemiþim.

Kahraman yaz köyün adýný.
Bilmeyenler öðrensinler soy aðacýný.
Orda topraða verdim,iki kardaþ,iki bacýmý
Ben köyümü özlemiþim.


Kahraman VARDI



Sosyal Medyada Paylaşın: