DAĞDA TEFEKKÜR

I

Gecenin ikisi...
Ýkisi ayrý yerlere düþmüþ en parlak yýldýzlar bakýþýyor.
Bak, ýþýyor lacivert gökyüzünde!
Gök, yüzünde kýzaran bulutlarla kaplanýyor, gitgide...
Git, gidebildiðin kadar, sevgili rüzgâr, pürneþe; dolaþ dünyayý, yýldýzý, ayý; selam götür güneþe!

Gün eþe kavuþtuðunda; gece karardýkça, dað kararýyor...
Dað, kar arýyor, kýþ yakýn.
Yakýn ýþýklarý, pencereleri açýn!
Açýn avuçlarýnýzý çiseleyen yaðmurun altýna!
Altýna dönen ekinler için þükredin, tohumlarýn çatlamasý için dua edin, sicim gibi rahmet insin!
Ýnsin ve canýn kurtuluþu için yakarýn!

Ya karýn üstünde sürünen sürüngenlerden olsaydýk?
Olsaydýk da mertebe bulsaydýk, Allah katýnda!

Katýnda yatýnda safa sürmeye gelememiþtik hayatýn.

II

Hay, atýn gerçekleþmesi zor hayalleri uzaklarýn uzaklarýna, uzun kollu sapanlarla!
Sapanlarla oturup kalkmayýn!
Kalkmayýn, topraðý taþý götürmeye; taþýyamazsýnýz, sýrtýnýza vurduðunuzda!

Vurduðunuzda baþýnýzý, baþucunuza dikilen tahtaya, aklýnýz gelir baþýnýza!
Baþýnýza üþüþünce melekler, ne diyeceksiniz, sorguya çekince?

Çekince içiniz yanacak; mirasçýlar, bankadan paranýzý; malýnýz mülkünüz üzerlerine geçince!
Geçince iðnenin deliðinden, dönünce ipliðe, ipince...

Ýp, ince ince sorulmuþtu, hamala; hesabýný verememiþti!
Verememiþti, eli cebine gitmemiþti de piþmandý nicesi topraðýn altýnda!

Altýn da faydasýzdý, elmas da pýrlanta da yakut da; evlat, mal, mülk; tapular, yapýlar fayda etmiyordu!
Etmiyordu kimse kimseye, kendisinin yaptýðýný!
Yaptýðýný yýkýyordu, ölüm; orada çekiyordu!

Çekiyordu aklý olan hýrs ve tamahtan elini!
Elini gününü de düþünerek yaþýyordu.
Yaþýyordu, nasýl yaþanmasý öðütlendiyse, Ýslamiyet’i o þekilde!
Þekilde görüldüðü gibiydi durum iþte!

Onur BÝLGE



Sosyal Medyada Paylaşın: