Odamda

Bir þarký mýrýldanýyorum odamda
Tüm eþya paylaþýyor derdimi;
Sen gelmeden yalnýzlýðým biter mi?
Bekliyorum seni kaybettiðim yollarda.

Uykunun gözlerime uðramadýðý
Kabus gibi geçen geceler...
Kimi zaman düþüncemden yer yer
Atýyorum zindan gibi karanlýðý.

Leylasýný arýyor Mecnun
Dünya yaratýldýðýndan beri;
Bir kez daha aþýyor çölleri
Her seferinde dönse de yorgun.

Baþlýyor bembeyaz aydýnlýk günlerim,
Seraba benzeyen rüyalar...
Kýsa olsa da uyanmak kadar
Hala yaþamaktadýr yüreðim.

Odamdaki hayal denizinin
Ortasýnda çýrpýnmaktayým,
Kaðýttan yapýlmýþ sandalým
Gömülür derinliklerine içimin.

Leylasýný arýyor Mecnun
Dünya yaratýldýðýndan beri;
Bir kez daha aþýyor çölleri
Her seferinde dönse de yorgun.

Kaybolup görünen Hýzýr gibi
Geziyor düþüncelerim dünyalarý;
Sanki ’’Þehrazad’ýn masallarý’’
Yaþanýyor bilinmeden sebebi.

Gecenin vehminde yaþadýklarým;
Bir hüzün olmakta, bir neþe...
Günün ilk ýþýklarýyla çýkarým güneþe
Ansýzýn her þeyi unutmaya baþlarým.

Leylasýný arýyor Mecnun
Dünya yaratýldýðýndan beri;
Bir kez daha aþýyor çölleri
Her seferinde dönse de yorgun.

Halil Ýbrahim Keçebaþ


Sosyal Medyada Paylaşın: