Bir yaprak
Dünü yitiriþleri sýrtlanýp
Atýldý savruldu
Bin soluk saklýydý kývrýmlarýna
Oysaki küçücük ve solgundu
Bir ahh kýsalýðýnda yeþil muratlar
Ne gönüllere kuruldu da
Bu son hali inanýlacak gibi miydi
Hep böyle deðil miydi yeþil firari
Kýsýrdý döngü son uçuþa kadar
Doðuþtan yeþil sarýya kertikti
Aynada halini görünce
Tutmayan boynunu kaldýrmak istedi
Yüz vermedi mavi yoktu ki elleri
Tek tek damladý hüznü
Tuzla buluþma zamaný gelmiþti
Sinsi tuz alaþaðý dudaðýyla gülümsedi buza
Ve sýrnaþtý arsýzca
Dondursun korlu alevleri diye
Nasýl olsa bir ara çöreklenecekti üstüne
Bitiþlerin donduruculuðunda yandý kan
Gidiþler deðdirip tuzlu ayaklarýný
Ayaza saldý caný
Kabuk baðlamadan
Þimdi korkulu rüya
Ufuktaki bahar
Yürek bilir sonunu
Sýrt çevirmeye yeltenir
Önce bir filiz baþ gösterir
Yeþil olur pýtýrak gibi
Sonunda sarý can bulur yeþilden
Yerinden sökülmelere aðlar mavi
Dayanamaz sarýlýr buz beyazýna
Tuz buz olur sevda
Bu döngü kýsýr ya
Sýrýtýr sinsi soysuz
Daha kaç ölüm olacak
Kurþunsuz...
ASLI DEMÝREL...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.