GÖNÜL DOSTLARI

Gönül Dostlarý kýraathanesine
saat 4’te uðrardým
okul dönüþü
birkaç emekli büyüðüm olurdu
onlarla sohbete dalardým
dað gibi adamlardý
çok tecrübeli
hemen hemen hiç gülmez
benimle çok ciddi konuþurlardý
o zaman bu tavýrlarý çok hoþuma giderdi
en ufak bir konuyu dahi
çok önemli bir þeymiþ gibi anlatýrlardý


mesela
bir Davut Amca’mýz vardý Daðýstan’lý
gittiðim zaman her zaman orda olurdu
çözdüðü bulmacadan aðýr aðýr baþýný kaldýrýrdý
gözlüklerinin üstünden bakardý
selamýmý alýr
hal hatýrýmý sorardý
ben utana sýkýla anlatýr
o bana çay ýsmarlardý
sonra ayrýlýrken
kolumdan tutar
son kelam aðzýndan
muhakkak bir vecize çýkardý
ben o özdeyiþle 15 gün dolanýrdým
ne demek istedi diye düþünürdüm
1 hafta geçer
neyse hafta sonu bulurdum


hiç mi hiç kötü günüm olmazdý
okulda sýkýlmýþssam
büyüklerimle olurdum
onlar hadi evladým yolun açýk olsun
diyinceye kadar kalýrdým
sonra evin yolunu tutar
akþam uyumadan evvel
bana verdikleri
öðütleri düþünürdüm


koca kartal misali amcalar
þimdi Veysel’in Sadýk Yar dediði
kara topraðýn baðrýndalar
rahmetle ve minnetle anýyorum hepsini
ben onlardan onlarda benden inþallah razýlar



FARUK TABAK

Sosyal Medyada Paylaşın: