Sevgi her derde deva, sevmek ise bedeva,
Düþmanlýk kahýr minnet, onlarla gelir bela.
Bizi yarattý Allah, Adem ile Havadan,
Sevgi en büyük servet, vaz geçmeyelim ondan.
Evet, dostlar gelin biz, hep beraber olalým,
Aþk iksirin içerek, gönüllere dolalým.
Þu üç günlük dünyada, kanmayalým þeytana,
Adýna sevgi denen, bir cenneti kuralým.
Millet kim, milliyet ne, nedir ki bu tefrika,
Kim kimden üstün olur, nedir bu geri kafa.
Kan herkeste kýrmýzý, fark sadece kimyasal,
Herkes gelip gidiyor, söyle dünya kime mal.
Üstünlük ahlak ile kimin kimden farký var,
Sen sevmeyi bilirsen, düþman bile sana yar.
Kanma Kürt, Türk diyene, gelme oyuna sakýn,
Akýllý davranýrsak, hinin sonu yakýn.
Sanki sadece Türk Kürt yaþýyor bu dünyada,
Bak herkes dost yaþýyor, biz ne diye kavgada.
Yaþamak herkese hak, yaratandan hediye,
Yetmez mi dünya bize, bu kavga da ne diye.
Hadi canlar bir olup, girelim biz kol kola,
Cahil düþmanlar bile, belki gelirler yola.
Açalým sinemizi, dosta da düþmana da,
Arþa yükseli versin, aþk ile çýkan sada.