vakit varken yürüyelim sahil kenarýnda ya da tarlalarýn ortasýndan geçen toprak kokulu bir yolda ellerin ellerime sýfýr kilometre uzaklýkta olsun yapýþýk bulutlu mavi göðün altýnda gülümseyelim öylesine bizi solukla besleyen hayata
vakit varken selam gönderelim eþe dosta þehir parkýnda oturalým üzeri iç içe geçmiþ kalplerin býçak ucuyla çizildiði bir bankta hayran kalalým her bakýþta yeniden bizi farklý göstermeyi beceren sihirbaz ruhlu hayata
vakit varken uzun bir roman okuyalým kahramanlarýyla dertleþelim satýr aralarýnda dostlarýmýzý tanýtalým sevginin evrene dar gelen bedenini ve evrenin bu yüzden giderek geniþlediðini Galile’nin boþ yere ölmediðini anlatalým Gorki’nin hayalle besleyip hayata baðladýðý kahramanýna
ve sevgilim henüz vakit varken yani ölüm mesafesiz bir uzaklýkta bize sunulmuþ sürenin tersi kadar durmaktayken hala doldur kalbimin çukurunu soluðunla sarýl sarýl bana
güvercinleri de anlatalým zeytin dalý taþýmaktan vazgeçmeyeceklerini asla çocuklara...
.........................z.ersoy
Sosyal Medyada Paylaşın:
zeki ersoy Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.