Eritiyor bu beden kendi kendini Düþünceler yýkýk düþünceler hüsran Ucu sonu yok bu cýkmazýn Sen yoksun karanlýk gecelerimde Ulaþýlmaz oldun Ulaþamýyor bu yorgun bedenim Yýkýldý yýkýlacak bekler mezarcý beni Bir elinde kazma bir elinde kürek VAADÝM dir bilesin Mezar taþým üstüne COK sevdi kavuþamadý giddi diyesin
Sosyal Medyada Paylaşın:
bilecen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.