SOSYETE YARİM
Attýn kemendini, ömrüme belli
Haydi, duy sesimi, sosyete yârim
Mil çekmiþ aklýna, lal olmuþ dili
Haydi duy sesimi, sosyete yârim
Hayatým manasýz, dertlerim çoktur
Ay kaþlarý, kirpiði, sineme oktur
Yolu yarýladým, mecalim yoktur
Haydi, duy sesimi, sosyete yârim
Akýllý olan gönül, gözüyle seçer
Her dem rüzgârý eken, fýrtýna biçer
Sanma bir heves týr, gelip de geçer
Haydi, duy sesimi, sosyete yârim
Caný yaðmur sardý, kaçamaz selden
Umut tespih gibi, daðýlýr elden
Bu yazýyý kara, yazmýþ ezelden
Haydi, duy sesimi, sosyete yârim
Yürek semah eder, oyun sanýyor
Kor düþtü bedene, içim yanýyor
Düþler býçak vurur, yaram kanýyor
Haydi, duy sesimi, sosyete yârim
Gönülden gönül’e yol, açtým da geldim
Gülleri yollara, saçtým da geldim
Maske takanlardan, kaçtým da geldim
Haydi, duy sesimi, sosyete yârim
Yoksulun tasýnda, aþlar gibiyim
Dipsiz bir kuyuda, taþlar gibiyim
Azap çekmiþ sefil, baþlar gibiyim
Haydi, duy sesimi, sosyete yârim
Heybemde umudum, var yitirmedim
Hayaller koynumda, yar bitirmedim
Közlendi yüreðim. Kar yetirmedim
Haydi, duy sesimi, sosyete yârim
IÞIK enginde dur, olmasýn kibir
Sil isli yüreði, kalmasýn hiç kir
Elbet devran döner, anlarsýn bir bir
Haydi, duy sesimi, sosyete yârim
Azimet IÞIK 04.11.2009 Saat: 04.03 Kumbaba ÞÝLE ÝSTANBUL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.