SONBAHAR DA VEDA KURŞUNUYLA CAN EVİMDEN VURULDUM
Döneceðim der gidenler hani nerdeler
Bakýþýmda oynaþmýyor tebessümler
Teslim alýrmýþ yazlarý zemheriler
Sonbahar da sarý kurþunlarla can evimden vuruldum
Camýma vuruyor þimdi yalnýz yaðmurlar
Hazan bu sensiz çekilmiyor rüzgârlar
Aðlar gibi yere dökülüyor yapraklar
Sonbahar da ýslak kurþunlarla gözlerimden vuruldum
Yanýk yürek ölü ten ardýndan kalanlar
Soldu bak ektiðimiz akça zambaklar
Yar durmaz oldu didemden akan yaþlar
Sonbahar da hasret kurþunuyla yüreðimden vuruldum
Sývazlamaz oldu yanaðýmý ýlýk meltemler
Ýçimi mesken tuttu dinmeyen sýzýlar
Her dem gönül de kapanmaz hesaplar
Bir sonbahar sabahý
Kâðýda dökülmüþ birkaç satýr
Veda kurþunuyla sinemden vuruldum…
27 EKÝM 2009-10-28
Sonbahar þiirleri
Didem:F göz.Göz bebeði.göz ucu.
Enindâr:F Ýnleyen enin eden
Eþk-bâr:çok aðlayan çok göz yaþý döken
Füsûl-ü erbâa:dörtfasýl olan ilkbahar yaz sonbahar kýþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
utangaç kırmızı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.