Hüzünlü bir öykü gibiyim bitmeye yakýn
Sýðdýrdým sýðdýrabildiðim ne varsa
Kimsenin duymadýðý sesiz çýðlýklarý
Tarifi zor belki imkânsýz duygularý
Sýðdýrdým sýðdýrabildiðim ne varsa
Çünkü yazmak yaþamaktan kolaydý
Ýçimdeki seni kerpeten misali sökmek
O kadar zordu ki ayýn yerinde asýlý kalarak
Sevdamdan vazgeçtiðimi söylemek
Evet, yanlýþ duymadýn
Vazgeçtim sevdamdan
Hani þu ismine þiirler yazdýðým
Uðruna geceleri göz kýrpmadan yaktýðým
Ama hiç görmediðin o büyük sevdam
Belki bunlar sana dair yazdýðým son satýrlar
Artýk þiirlerim bile ölüm misali rahatlar
Bir damlacýk yaþ gibi siliyorum seni gözlerimden
Yaralý bir güvercinim bir çýrpýnýþla uçacaðým elinden
Senin senden daha çok düþünen ben deðil
Rüzgârlar olacak seni dalgalara sürükleyen
Vazgeçtim sevdamdan vazgeçtim senden
Beni hatýrlatacak hiç bir þey kalmayacak geride
Ansýzýn gelen baharlarý
Sevdayla dirilen fidanlarý alýp gidiyorum
Her sokaðý sevdamla dolu bu þehirden
Vazgeçtim sevdamdan ve kendime verdiðim sözlerden
Sýradan bir akþam üstünün sýra dýþý bir ortasýnda
Ýlk kez kendimi bu kadar maðrur
Sevdamý yenilmiþ hissediyorum
Parmaklarýmýn arasýnda kalemim
Kapý arkasýna asýlan mevsimlerimi yaþýyorum
Sevdama ve sana dair ne varsa içimde
Býrakýyorum þu uçsuz bucaksýz sulara
Ayrýlýyorum sýðýndýðým limandan
Eksiðim çok fazlalýklara nazaran
Yazmak yaþamaktan kolayken
Bu aþkýn sözü sendin, notasý ben
En sonunda vazgeçtim sevdamdan
Kurtuldun hep kaybettiðin oyundan