GÖZLERİN DENİZ KOKARDI

Gözlerin hüzün kokardý
Iþýklý soðuk gecelerin
Sýcak gülümseyiþiydin…
Hiç bilmediðim iklimleriydin,
Varlýðýn sýcak,
Yokluðun çekilmezdi.
Çatlayasý inatçý yüreðin
O hepsinden beterdi…

Gözlerin deniz kokardý.
Kurumuþ yosunlarýn,
Sahile vuran son nefesleriydin…
Hep korktuðum,
Hep bildiðim o tanýdýk dalgalarýn,
Bazen sakin
Çoðu zaman hýrçýn vuruþlarýydýn kayalara.
Ve kayalar gibiydi yüreðin,
Maðrur ama kýrýlgan…

Gözlerin yalnýzlýk kokardý.
Bir elmaydýn öbür yarýsýný arayan,
Ve onu
Aydýnlýðýn en derin karanlýðýnda,
Karanlýðýn en derin aydýnlýðýnda bulduðunu sandýn…
Korkularýn düþlerinde,
Düþlerin sende,
Sense hep içimde kaldýn…

Emre Vehbi ALKAN
ÞÝÝRBAZ

Sosyal Medyada Paylaşın: