Sen geldiðin zamanlarda, tüm gidiþlerim son bulurdu. Sabaha dek oturmalarýmýzda Güneþ sana doðardý, bana ise / sen ...
Hani sen bakardýnya gözlerime, ben titrerken karþýnda... Hani o keskin bakýþýna gülüþünü eklerdin, ben devam ederken titremeye iþte o noktada, tek bir yürek akardý sana Küçücük , kocaman bir / ben...
Hani, Annelerin; bir elin parmaklarý birbirinden ayrýlýrmý tabiriyle çocuklarýný sevmesi gibi. Ayýrmadým seni / kendimden... Sevdim...
Þimdilerde ise ; Sen kýrmýzý ýþýkda duruyorsun, Oysa bilmiyorsun ki sen her kýrmýzý ýþýkda durduðunda ben yeþille geçip bir yerlere tosluyorum.....
Sosyal Medyada Paylaşın:
aysa Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.