İnan ATAM
Ýnan,
Ben, yolunda gidiyorum, Atam !
Hani sen Türkiye’yi gençliðe emanet etmiþtin,
Gençliði ise bize,
"Muallimler !Yeni nesil sizin eseriniz olacaktýr !",
Demiþtin ya hani !
Ýnan ki,
Sözün benim için hala baki !
Hani,
Bir de demiþtin ki;
"Muallimler ! Cumhuriyet, sizden fikri hür, vicdaný hür,
Ýrfaný hür nesiller ister !",
Demiþtin ya hani...
Ýþte orda takýlýyorum,
Atam, affet beni !
Zira,
Benim fikrim hür, vicdaným hür, irfaným hür deðil ki,
Ben, hür irademle yapamazken birþeyi,
Nasýl hür iradeyle yetiþtirebilirim ki,
Öðrencilerimi !?...
Sürekli,
Tepemizden çekmezken birileri ellerini,
Bu konuda ben nasýl baþarýlý olabilirim ki !...
Yine de elimden geleni yapýyorum bil ki,
Emanetine dört elle sarýlýyorum inan,
Sorumluluðumun aðýrlýðýný,
Omuzlarýmda hissediyorum her an ...
Ama, düþünüyorum da bazan,
Milletcek dört elle sarýlsak da,
Hep birlikte daha güçlü kalksak ayaða,
Daha mutlu olacaðým o zaman !
(30/08/07 13:30)
Perihan METÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.