MENÃœLER
Anasayfa
Åžiirler
Yazılar
Forum
Nedir?
Kitap
Bi Cümle
Ä°letiÅŸim
Edebiyat Defteri
Pres
ahmet öztürk m.
Pres
Duvarý yanaþýp küçülen odam;
Ruhumu presle her an sýkýyor.
Ordan alçalarak çöküveren dam,
Sevdamý dar bir kümese týkýyor.
Ey mavi gökyüzü küçülen dünya!
Ruhumu ezemez aðýr yüklerin.
Eðer son bulursa bu acý rüya!
Bil ki bayramýdýr kötülüklerin…
Doktor doktor dolaþan ey sefil insan!
Buldun mu ruhunun derdine ilaç?
Ruhun teneþirde çekiyorken can,
Ya sevdanla gömül ya da göðe kaç…
Âþýk olan ruha hüzün yaraþýr.
Hüzünle devinir aþk denen deniz.
Söküver kalbini çýrpýnsýn pýr pýr;
Sudan çýkan balýk gibi nefessiz.
Sosyal Medyada Paylaşın:
ahmet öztürk m. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
En Çok Okunan Şiirleri
Asil Atlar Gibi Umuda Koştum
Ağlayan Kalem
İmkansız Bir Hayal Peşindeyim
Yağmurda Üşür Kuşlar Minik Özlemim Gibi
Bir Gamzeye Candan Geçmek Bil ki Hiç Zarar Değil
Asil Atlar Gibi
Saçların
Çünkü Sen Hep Kalbimdesin
Sür Eşeği Niğdeye
Rüyamı Islatır Çiy Taneleri