Gün doðdu sabahlar oldu,
Karanlýklar bitti aydýnlýk oldu,
Yaþam denilen riskler yoldu,
Bu garip kendi kendine sordu..
Dün mutluydun, neden kayboldu,
Geçmiþ aydýnlýk neden karanlýk oldu,
Yoksa bu yaþayan dün yaþamýyor muydu,?
Düþünürken bak yine sabahlar oldu..
Okudu yazdý tüm geçmiþini,
Umutlardý ona baðlayan geceleri,
Beklenen an nasýl olacak gelecekti,
Sonlarý hep ardýn sýra ekledi…
Anlat, anlat kendini dinledi,
Neden içindekileri söylemedi,
Sýrlarýný kendi içinde gizledi,
Bu sonlarý birbirine ekledi..
Karanlýk günler bitsin istedi,
Bunun için elinden geleni verdi,
Neden hor görüldü hiç sevilmedi,
Kendiside bu sorulara cevap veremedi..
Sýçradý irkildi kendine geldi,
Neden bu kadar kendini eleþtirdi,
Bir an neden güzel gün görmedi,
Sorulara cevap için dili söylemedi,,
Hak hakikat dedi ve hepsini dinledi,
Ýçindekilerin birilerini aktarmak istedi,
Neden anlatýnca kimse onu dinlemedi,
Bu sorular onun için hiç bitmek bilmedi..
Sonunda bu bilmeceleri çözdü,
Bunu zaman içinden gelen sözdü,
Söylenenler sadece iki kelam sözdü,
Zamanla aydýnlýk günleri gördü..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.