Baba beni okullara göndermeseydin Gelmeseydim bu kocaman þehire. Doðduðumuz köyde ölseydim Köyümüzün ekinleri kadar uzasaydý Düþüncelerimin boyu da baba.
Bir çalýmlý oðlan vardý sevmiþtim Yavuklusu alup; Oðullar vermek istemiþtim. Nakýþ nakýþ çeyizlerimi yapýp Varsaydým ona… Daha mý mutsuz olurdum baba Mutsuz olmak nedir bilir miydim ki Bilmemek -bildiklerin acýtýyorsa- Daha iyi deðil mi baba!
Çok þey okudum, çok þey öðrendim Para kazanýyorum, meslek edindim Artýk bir ‘dünya görüþüm’ var; En doðrusu bildiðim. Fakat duru bakmýyor artýk gözlerim.
Baba! Bilmek kafayý büyütüyormuþ, Büyük kafa; büyük þeyler istiyormuþ. Veremezsin hepsini; istekleri çok Kurcalýyor, kurcalýyor beðenmiyormuþ! Tatminsizlik diyorlar buna da baba… Büyük kafa anlayacaðýn; bir illet þeymiþ.
Baba ben okudum, öðrendim ama; Olamadým nedendir onlardan da, Eksik kaldý hep bir yaným… Ve, artýk sizlerden de olamam baba!