Ýyilerden bahçývan, olamadým dört iklim, Kaktüsler küsmüþ bana, kuruttu dallarýný. Dolaþmakta beynimin, belleðinde dört mevsim, Neden, neden yok etti, kýzýldan saçlarýný.
Zamanlarý yok etmiþ, akþamlarý gülünden, Koparýp ta götürmüþ, mekânsýzlýkta yarýn... Açýklanmaz soruyu, çýkartmýþlar derinden, Yýldýzdan sevda yapýp, þafaktan renge sarýn.
Korkuyorum üþütür, söylenmemiþ sözcükler. Arýyorum ben onu, topraksýz bahçelerde, Çiçekler bile mahzun, ardýndan birer, birer, Kokusuz ve de renksiz, açmakta bu yerlerde.
Yenik düþtük þafakla, yok eden gecelere, Kolaydýr sanýlmasýn, iþlerin bu safhasý. Bahçývanlýk zor diye, atýlmaz hecelere, Okunanlar eksiktir, yýrtýlmýþ son sayfasý.
Þahin HANELÇÝ 30.09.2007 Ortaköy-Ýstanbul Sosyal Medyada Paylaşın:
Şahin Hanelçi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.