Bir iç savaþ, kendini aþamayan bir patlama bendeki sen Kimliksiz bir durum, tanýsý ve teþhisi olmayan bir vahamet Bir yar/dan düþmek, ölmeden, ölmek korkusuyla hep Küllerinden alev beklediðim ateþ, kül ateþine dönüþmüþ umut Hiç bu kadar ümitsiz olmamýþtý umut, hep vardý bildiðim Yanýlgý; geçen her salise ömürden, arayýþ; evrende kavramsal yok Kavramlardan ibaret varla yok arasýndaki sen/varýn düþünsel hali Yokluðun açlýðým, ne istediðini bilmeyen obur bir çocuk Ýsteðim masum, ölen annesini isteyen bebeðin gözyaþlarý kadar umarsýz Renklerim karmaþýk; gri, siyah, mor. Kurþuni, bakýr ve de kor Lisaným; modern çaðýn ilkel insanýna has, düðümlü her telaffuz Gözlerin mavi gökyüzü kadar uzak, kapkara bulutlar aramýzda yar/uçurum)
salih ÇETÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
hüzünlü rüzgar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.