Þehirlerde büyüdük biz. Parksýz,salýncaksýz þehirlerde. Ama bir köy ortamý özgürlüðünde Koþabileceðimiz kadar O güzel mahalle bahçelerinde. Ve yakan topumuzu oynayabilecek kadar Sessiz,sakin Ve toprak sokaklarda. Arka mahallemiz vardý Her mahallede adý ayný olan Ve orada mutlak bulunurdu Ýki taþla kale yaparak, Top oynayacak kadar Boþ bir alan. Engebeli olsa da topraðý Düþtüðümüzde dizlerimizi yýrtsa da Sivri ve keskin taþlarý, Futbol sahamýzdý orasý Gözümüzde kocaman. Mutluyduk… Her þeyimiz vardý sanki. Az þeyimiz ama her þeyimiz. Adýna mile dediðimiz oyunu Camdan misketlerle oynardýk. Hem de gazoz kapaðýna. Kýlýçlarýmýz tahtadandý Ve kendimiz yapardýk. Tahtadan arabalarýmýz vardý Becerip kendimiz çakardýk.
Biz þehirlerde büyüdük Bir köy ortamý özgürlüðünde. Ama köylü deðildik. Ve bu kompleksmiþ gibi Hep içimizde taþýdýk. Bir büyük þehre gittiðimizde ilk, Babamýzla ya da tek, Ýþte o zaman gördük Kule gibi yükselmiþ Bahçesiz apartmanlarý, Ve Anayola dönüþmüþ Asfaltlý sokaklarý. Gerçek þehirler böyle olmalý diye Belki de ta o zaman kafamýza yerleþtirdik Mimari canavarlarý.
Ve büyüdük… Oralarda okuduk üniversiteleri. Þehir de ne demekti ?.. Köylüce… Oralarda adýnýn kent olduðunu öðrendik Böylece… Kentli olmanýn havasýna kapýlýp O kentlere olan hayranlýðýmýzla döndük Geriye.
Ve sonunda Yaratacaðý canavarlarý taþýyarak beyninde, Yaþadýðý þehirleri Geçmiþinden utanýrcasýna bozan Ve kendine ait hiçbir iz býrakmayan Ama her zaman Geçmiþine aðlayan Bir nesil olarak Belki de tarihe geçtik Böylece… Sosyal Medyada Paylaşın:
sindoma Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.