zaman sýz bir öykü vardý içimde hep sürükleyip gidiyor bazen zaman beni sesimi verip sulara akýp götürsen silinipte gitmiyor can acýsý içimden ne yapsam durduramýyorum .............yürek acýsýný
bazen seni görürüm gece yolculuklarýmda hep sen vardýn yanýmda hayalde olsa hep
ben umutluydum gelecek yarýnlarda
gece yoculuklarýndaydým ...................öyle sensiz sesizce
Sosyal Medyada Paylaşın:
mustafa çetinkaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.