Çok yalnýzým yar Yine türküsüz bir akþamdayým Bilirsin deðil mi türküyü çok severim Sen gittin türkülerimde bitti Benim türküm sendin yar Bazen seni Anadolu’dan çaðýrýr Ve hep beklerdim
Sen yokken buralarda Gözlerim çok uzaklarda Sana bakan yollarým Dönüþsüz tuzaklarda
Diye söyler dururdum bu türküyü, gülüþen gözlerinde Sonra naif alkýþlarýnýn arasýnda bir kuþ olur Yüreðine konardým, cývýl cývýl dört mevsimim olurdun Ne üþür ne korkardým, sadece yüreðinde yatar uyurdum Þimdi ne alkýþýn var ne de konacak yüreðin Ne kanadým var ne de uçacak bir kuþ gibi hevesim Yalnýzým yar, hem korkuyor hem üþüyorum Dedim ya türkülerimde yok Çok yalnýzým yar
ÞAÝR Yusuf BÝTÝM
Sosyal Medyada Paylaşın:
Serseri_Ruhlu_Şair Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.