Bir daha gelecekmiþsin gibi ayný yerde kýmýldamadan bekliyorum.... gözlerim ipotekli oluk oluk kanattým yaralarýmý hayaller kurdum, resimler yaptým güneþten sýyýrarak ýþýðý bütün gidiþlerini üstlendim bilerek belirsiz bir ihtimal býraktým tüm yolculuklarý hep ayný dilde tanýdým seni hep ayný uzaklýktaki amed çiçeði geldin, girdin ruhuma izinsiz bir daha gelecekmiþsin gibi , ama hiç gelmeden polis coplarý kadar soðuk mapus duvarý kadar ýssýz iþledin bedenime þimdi mühebbetini yazdýn künyeme
sayende yine öldüm bak kan dökülen yalnýzlýðýmda habersiz sanki açacakmýþsýn gibi amed çiçeði alaca bir mevsimin karmaþasýnda gözlerin derimde ýlýk bir narkoz etkisi hep ayný þehirde tek baþýna
belalý,
tuhaf,
endiþeli,
sanki gelecekmiþsin gibi ama hiç gelmeden.....
( ÝBRAHÝM YALÇIN )
Sosyal Medyada Paylaşın:
YALÇINİ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.