Ay buluta girdi karanlýk bastý Balkona çýkýp da yüzünü astý Evden kaçacaktý bu onu kastý Hüzünlendi birden ne büyük ardý Onun nil yeþili gözleri vardý
Çantasýný aldý kapýyý açtý Yavaþca süzüldü evinden kaçtý Ayrýlýk acýsý kalbini biçti Olanlar olmuþtu kararý verdi Onun nil yeþili gözleri vardý
Otogara gitti bileti aldý Evinden ayrýldý gözleri doldu Kahretti kadere ne þanssýz kuldu Vakit hemen geldi otoya girdi Onun nil yeþili gözleri vardý
Yerine oturdu etrafa baktý Attýðý adýmýn dönüþü yoktu Kahretti kadere dönüþü yoktu Ne yapsýn bilmedi korku da sardý Onun nil yeþili gözleri vardý
Ýstanbul çok büyük nerde kalýrdý Bu koca þehirde nasýl bulurdu Nuri’si bilseydi gelir alýrdý Neden geldin derse ona ne derdi Onun nil yeþili gözleri vardý
NÝL SARP KASIM.2009
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nilüfer Sarp Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.