þimdi kasým soðuklarýnda yüreðim öyle yalnýzým ve öyle sensizim ki... ne vakit deðse kaðýda kalem hep adýnla baþlýyorum bu þiire... kafiyesi sen... ölçüsü sen...
"bu hasret bitmeyecek mi ?" dedi bu gün bir dost... söyleyemedim... oysa dilimin ucundaydý adýn...
FATÝH ÞAHÝN IÞIK ÞAHBEYÝT
Sosyal Medyada Paylaşın:
sahbeyit Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.