AĞIT

El uzattým elsize elinde elim gitti
Kandýðým, güvendiðim, tuttuðum dalým gitti.

Sabýr, þükür ederken gidenlere düþüncem
Mazlum kaldý bedenim küfüre dilim gitti

Kopardýlar gönlümden en mahrem çiçekleri
Sonbaharda solmayan bir solmaz gülüm gitti

Gülü giden bahçeler bülbüle gurbet oldu
Gönül hazana döndü yeþilim,alým gitti

Bülbül isyan yurdunda kendini çekti dara
Arýlar zehir içti peteðim,balým gitti

Gönlümdeki fýrtýna yýktý geçti herþeyi
Sevdanýn denizinde sallanan salým gitti

Dimaðým ters yüz oldu aklým depreme gebe
Yönüm vuslata döndü firkate yolum gitti

Ben yarime aðlarken hasretin narý ile
Bir de baktým omuzda önümden salým gitti

Kenan ÇARBOÐA
Sosyal Medyada Paylaşın: