Ellerim kanýyor anne, Yazamýyorum sevdayý artýk, Düþlerime sýçrýyor rengi, Son bulan yollarda vuslatsýzlýk, Sarýyor yalnýzlýk beni, Gün geçtikçe tükeniyorum.
Ellerim kanýyor anne, Tutamýyorum sevgilinin ellerini, Bir hayal kadar yakýn bana, Bir gerçek kadar düþ benim için, Kapatýyorum gözlerimi, Sevdiðimi göremiyorum.
Ellerim kanýyor anne, Maskelerini takan insanlar, Selam veriyorken iþine geldiðinde, Unutuveriyorlar bir an, Hani düþenin dostu olmazmýþ ya, Yalancý, düzenbaz, adi olursan, Altýn tepside bir dünya sunuyorlar sana, O nedenle bu hayata tutunamýyorum.
Ellerim kanýyor anne, Tenimin her yanýnda sevda yanýðý, Aþkýmla düþmüþüm yataða, Bir hüzün düþüyorken gözlerime, Bir çigan dinlerim karanlýkta, Ben artýk veda ediyorum tüm dostlara, Benden sonra aydýnlýkta kalsýn herkes, Ruhumu teslim edip gidiyorum.
BAKÝ EVKARALI Sosyal Medyada Paylaşın:
bakican. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.