Ağlak Sonbahar
doludizgin
yaþlý gövde tarumar
aþk kazýndý sarsak kollara
serçeler kirletti uçan dallarý
zýrýl zýrýl kýrk yýllýk koca çýnar
deliþmen
tepindi minik taylar
yüzü asýldý çiçekli halýlarýn
kahveye çaldý sonbahar
nikahý vardý deli boran rüzgarýn
yaslý gelin
çýkardý sandýðýndan kuru gülleri
boyuna gerdanlýk beyaz papatya
limonata hüzün akan dereler
kollara takýldý gazel bileklik
“yüksek yüksek tepelere”
“villalar kuruldu”
yeþilin son demi sit alanlarý
evlek evlek biçildi emekler
aðlak dilinde yaslý sonbahar
eziliyorsun
üzüm baðlarýnda þýra gözyaþýn
zengin mezelerine tadýmlýk dilin
þarap mahseni’nde baþýn ezilir
ezildikçe tanelerin terinden
diziliyorsun
inci gibi dal boylarýna
saçlarýnda sýrma varaklar
eteklerin dökülür tül kanatlara
salýndýkça endamýn yürek geçirir
29.10.2009
karþýlýyor bizi hazanýn son demleri yakýnda kocakarý soðuklarý hazýrlýksýz yakalar
hüzün boynu bükük sonbahar sanki ilk geliþi gibi aðlak ve nazlý gelin sarý tüllerden
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ali Ekber Hırlak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.