GECELER 24 SAAT ÇEKİYOR
GECELER 24 SAAT ÇEKÝYOR
Yaðmurla yüklü bir bulut misali
Bu gözler her gece yaþlar döküyor
Hep böyle olurmuþ sevenin hali
Geceler yirmi dört saat çekiyor
Ne oldu da böyle saatler dondu
Gönlümdeki renkler siyaha döndü
Iþýðým, güneþim ne diye söndü
Geceler yirmi dört saat çekiyor
Güneþ doðmuþ batmýþ benim için bir
Yediðim içtiðim katýksýz zehir
Ýnanmazsan gel de þu dünyama gir
Geceler yirmi dört saat çekiyor
Bu gönül yolcusuz bir hana döndü
Hasretin narýndan külhana döndü
Gözümde bu dünya zindana döndü
Geceler yirmi dört saat çekiyor
Bu çýkmaz sokaktan çýkýþ ararým
Her gelen geçene bir yol sorarým
Anladým kendimi boþa yorarým
Geceler yirmi dört saat çekiyor
Aldýðým nefese gece doluyor
Duyduðum her sese gece doluyor
Can denen kafese gece doluyor
Geceler yirmi dört saat çekiyor
Zincire vurulmuþ ufkumda güneþ
Gönlüme yakýlmýþ zifiri ateþ
Karanlýktan baþka yok bana bir eþ
Geceler yirmi dört saat çekiyor
Titreyen ellerim çalarken sazým
Gecenin koynunda erir avazým
Yýllardýr uykuya dargýndýr gözüm
Geceler yirmi dört saat çekiyor
23.09.1990 Çarþamba
-23:50- Uðurludað
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.