mülteci duygularým var gittiði yolu bilmeyen
sensizliðe çektiðim her nefeste
her doðan güneþle gözlerimi sensizliðe açtýðýmda
ve sensiz her güneþ batýmýnda
tükettiðim bir ben var
sensiz zamanla doðru orantýlýyým
tükettiðim zamanda tükettiðim bir ben
her aným yokluðunun öncesi gibi
ve anlamý yok sensiz geçen günlerin
dünde sensizdim bugünde sensiz
ve ben sensizken býraktým tutunduðum herþeyi
býraktým ellerimi düþmekteyim gün ve gün
kocaman dünya kocaman bi boþluk gibi
ben sana gizledim en güzel sözlerimi
doldurmadým yüreðimdeki eksikliðini
en çok özlediðim gözlerini çizdim heryere
bakmadým görmedim yabancý gözleri
en büyük yalnýzlýðým sensizliðimdi
sensiz ýssýzým þimdi
gökyüzüm mavi deðil
yüreðim hep sonbahar günleri gibi
bulutlarým gri hep aðlamaklý gözlerim
ve gözlerimden düþen her damla
sensizliðe attýðým çýðlýðýn eseri
duyuramam sesimi biliyorum
ama dizginleyemiyorum kendimi
çok deðil hayattan isteðim
ben bende çok olaný istiyorum
içimde çok olaný
ben sende kaybettim bulamýyorum kendimi
savruldum fýrtýnam dinmedi
dile gelebilecek tüm sözcükler boðazýma düðümlendi
sensiz böyle geçiyor günlerim
tek tesellimse dünlerimdi...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.