incir kabuðunu da doldurduk bugün zehir zemberek sakinlikte omzumda gözyaþý tanelerim çok aðýrým... kýlçýklý yüreðin batar kalbime caným acýr aðlarým her telefon hamlesinde geri çekilir ellerim kendimden korkarým ýslak kirpiklerimle yazýlýr bu hüzünlü þiirlerim suskunluðumdan beridir kendi sesim yabancým sille tokat yüzümde terkediþ kýpkýrmýzýdýr utancým... gelme desen hakkýn var sensizlik benim ölümlü halim... Sosyal Medyada Paylaşın:
siirotesi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.