ACİZLİK HARMANI
Firkat ateþiyle yanan þu gönle,
Karlar kâr eylemez,buz aciz kalýr.
Huda’nýn aþkýyla bir gelse dile,
Diller anlatamaz,söz aciz kalýr.
Anlatamaz beni,benden öteyi,
Sýrlarla yoðrulmuþ tenden öteyi,
O yari bulduðum candan öteyi,
Çýkarsam özümden,öz aciz kalýr.
Mevla’yý sorarken pir mezarýnda,
Leyla’yý unuttum yar pazarýnda.
Aþýk gönlündeki nar nazarýnda,
Alevler utanýr,köz aciz kalýr.
Ummanlar misali derde düþerken,
Yarýþtým Yunus’la aþkta piþerken,
Eyüp’te yaramý kurtlar eþerken,
Kezzaplar acýtmaz,tuz aciz kalýr.
El eder gerçekler varayým diye,
Varýp da sýrlara ereyim diye,
Bir þeyler gösterir göreyim diye,
Kalp gözüm kör olmuþ,göz aciz kalýr.
Hakkýn denizine dalmak istesem,
Ýçinde kendimi bulmak istesem,
Onun makamýndan çalmak istesem,
Nurunu çalmaya saz aciz kalýr!
Kenan ÇARBOÐA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.