Þafakta masum yüzleri Seher vakti kalkarlar Suskundur dilleri Soðuktur yüzleri Güneþ dogmadan kalkar Gölgelerinin olmadýðý an, Sýrtlarýnda torbasý Omuzlarýnda kürekleri Sýrtlarýnda baltalarý Yola düþerler…
Güneþi yeraltýnda karþýlar Kimileri gün görmeden çalýþýrlar Sýcak terleriyle kazanýr ekmeðini Yaðan saðanak yaðmurlar gibi Yeni umutlara kucak açarlar…
Benim tanýdýðým, o insanlar Akþam yine gölgelerini býrakarak Bitkin, ayaklarý yorgun, Hiç konuþmadan, suskun dönerler. Eski bir arkadaþ acý tütünleri Sofralarýnda sýcak çorba Ve yufkalarýna katýk sularý Erkenden uykuya dalarlar Saç kaplamalý biriket evlerde…
Gülþen Çelik
Sosyal Medyada Paylaşın:
GÜLŞEN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.