Eski bir türk filmi gibisin, baktýkça gözlerine maziye dalýyorum Çayýmý getirip koyarken masaya, göz bebeklerine býrakýyorum kendimi Ben seni nede çok sevmiþim, nede çok aþýk olmuþum sana Senin sevginle hayat buluyorum Senin sevdanla ayakta duruyorum
Ýyi ki varsýn, iyi ki girdin hayatýma Ya seni hiç tanýmasaydým, ya hiç olmasaydýn Nasýl bir yön verirdim bu yaþantýma Yok..,düzgün bir hayat gelip kucaklamazdý beni Mutlaka üzüntü rüzgarlarý dolaþýrdý tepemde Güzellikler yanýmdan bile geçmezdi Kesinlike bu kadar asla mutlu olamazdým ben
Þimdi o kadar çok mutluyum ki Öyle bir borca soktun ki sen beni hayatým boyunca ödeyemem Ýyikide borçlandým, düþünsene.., mutluluk borcu kadar güzel bir borç var mý? Ben her gün ödemeye çalýtýkça bunu sana, bir tebessümünle milyon kat artýyor borcum Ýnsan borcu olduðuna hiç sevinir mi ? Ben mutluluktan, mutluktan uçuyorum Seni seviyorum, seni seviyorum, seni seviyorum
Ozan Özdemir / Mart 2002
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ozan75 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.