Bir kurþun kalemim vardý, “Dört Mevsimlik"’ti adý. Sonbaharým, kýþým, ilkbaharým, yazým… Her þeyimizi ona borçluyduk; Hem ben, hem de yazý’m… Bir yýlda bir kurþun kalem! Ne günlerdi o günler, her aný bir alem... Üç parmaðýmýn arasýnda eridikçe erirdi, "Bitiverecek" diye sanki yaðlarým da erirdi Arka ucuna kâðýt baðlardým kýsalýnca, Ya da bir odun parçasý, kalýnca… O günler öyleydi Tam anlattýðým gibi, böyleydi. Þimdi ise deste deste, Bir tanesi bir nefeste… Renklisi, renksizi dizi dizi. Kýskandýrýyorlar bizi. Masal deðil hakikat bu. Duygulandým doðrusu…
(10/2009/Konya)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Tayyar YILDIRIM Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.