Güldenizi Bir Türkü

Güldenizi bir türkü tutturdum gidiyorum,
Üç þiirle adýmý dünyaya unutturdum;
Hergün doðup yeniden bayramlar ediyorum.

Ebedî sürgündeyim yüreðinde bir çimin
Güvercinler yaralý, hüzne gebe her þeyim
Þadýrvanlar aðlýyor girdabýnda içimin..

Bir kuþ görsem Süleyman, balýk görsem Yunus’um
Gemideyken Nuh ile dolaþtým hayli zaman
Alev, pamuk taþýyan Yesi’li bir fânusum..

Hacý Bayram Sultandým, ders verdim medresede
Maðarada Eflâtun, Þems idim Mevlâna’da
Seni-beni yok ettim pergelli hendesede..

Nefes alan, yürüyen; okunacak kitabým
Gündüze karanlýðý yârenlikle bürüyen
Bedir’deki kuyuda hýçkýran bir mehtâbým..

Yeni yaðmýþ kar kokar üstümdeki kýyafet,
Siz bakmayýn hâlime, ruhumda þimþek çakar
Dýþým duru göl suyu, içim sanki kýyâmet...

En girift haritayken çözüldüm ýrmak ýrmak,
Âþýka dil gerekmez cümle oklara yayken;
Böler göðü ikiye þehadet denen parmak..

Uzanýr kervanlarým dipdeki ufuklara
Kendime kendim yolcu, çocuk oldum aðlarým
Güldenizim son verir meçhul yolculuklara...

Sessizliðin sesiyim güvercinler donunda
Kudret lokmasý dolu Yunus’un heybesiyim;
Þeytanýmý Müslüman edeceðim sonunda...

Mustafa CEYLAN


----------------------------------
-(GÜLCE-Üçgül)
Sosyal Medyada Paylaşın: