Doktora gitmek için dýþarý çýktým,
Hazýr çýkmýþken kedilere uðradým,
Küçük çam aðacýnýn üzerindeydiler,
Kendilerince bir oyun peþindeydiler…
Beni görünce koþup yanýma geldiler,
Oyunlarýnýn çerçevesini geniþlettiler,
Býrakýrsam bacaðýma týrmanacaklardý,
Gezme çoraplarýmý kaçýracaklardý…
Ben de cebimdeki mendili çýkardým,
Oynamalarý için havada salladým,
Kimisi zýplayarak yakalamak istedi,
Kimi ulaþmak için eteðime týrmandý…
Elimdeki mendili burunlarýna sürttüm,
Bu oyun onlarý daha hareketlendirdi,
Nihayetinde uzattýðým kaðýt mendildi,
Attýklarý her týrmýkla ufaldýkça ufaldý…
Elimde kalan parçayý da önlerine attým,
Sonrasýnda gideceðim mekana yöneldim,
Onlar benden sonra da oynamýþ olmalýlar,
Ben de kendimi her zamanki gibi unuttum…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.