Bu sabah Sensiz geçecek bir günün güneþi Hiç þaþmadan, batacaðýný bile bile Doðdu iþte Uyandým, yüzümü yýkadým Her zaman olduðu gibi mutsuz Ve umutsuz Ýþime doðru yol aldým Bugün farklý olmalýydý Ýlk günkü kadar hissetmemeliydim gittiðini Ama elimden hiçbir þey gelmedi ki Masamda oturup düþündüm Resimlerini çoktan yakmýþtým Ama gelip geçen herkes Senin yüzünden bir parça taþýyordu Ah… Bilemezsin… Hiç bilemeyeceðin kadar Çok sevildin Sen…
Gidip bir not defteri aldým Ve kendi kendime Artýk ondan bahsetmeyeceðim Bu defterde ona dair tek kelime bile Geçirmeyeceðim diyordum Ama bakýyorum da Güneþ batýyor bugün de Bana iyi geceler demeyeceðin Uzun gecelerden biri daha baþlýyor iþte Not defterimse tükenmiþ Sayfalarýný çevirdikçe anlýyorum Yazdýðým her sayfada bir þiiri Her þiirde seni yaþamýþým Çok zor böylesi Seni sensiz Ýçim kanaya kanaya Hayallerime taþýmýþým Çok zor söylemesi Seni… Çok özledim…
27 Aðustos 2009
Anýl Yongacýlar
Sosyal Medyada Paylaşın:
Pessimist_Poet Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.